Veranker je leven aan Gods toekomst
1 januari 2025
Zoek jij je zekerheid in dingen van deze wereld? Verander dan van gooirichting.
Lezen: Hebreeën 6:11-20
Tekst: Hebreeën 6:19
Ik wil deze preek beginnen met een bekentenis. Misschien weet je dat ik een zeilboot heb. Zeven meter en net iets meer dan anderhalf ton. Die boot heeft een anker. Maar dat anker vertrouw ik dus niet. Misschien doe ik iets fout, maar ik ben altijd bang om ondanks dat anker af te drijven. Stel je bent midden op een meer, de zeilen zijn naar beneden en je wilt daar een tijd stil liggen. Of misschien wil je zelfs in je boot overnachten. Maar het enige wat de boot op zijn plek houdt is dat anker. Misschien steekt de wind op ‘s nachts. Of er blijkt toch een wat sterkere stroming te staan. Het laatste wat je wil is dat je boot op drift raakt en vastloopt, of erger nog, stukslaat op de oever.
Nu hebben we gelezen over dat betrouwbare en zekere anker dat we mogen uitgooien in de hemel. Een anker voor onze ziel. Ziel staat hier voor je leven. Het gaat dus over een anker dat voorkomt dat je leven op drift raakt. Of erger nog, te pletter slaat. En daar wil ik het over hebben aan het begin van dit nieuwe jaar. Is je leven verankerd in de hemel en durf je daarop te vertrouwen? Waarom kun je daarop vertrouwen?
Veel mensen verlangen naar zekerheid. Naar veiligheid. We beginnen vandaag een nieuw jaar. Maar we weten niet hoe het zal gaan. Waar vind je dan zekerheid? Waar zoek je zekerheid? Ik heb het idee dat veel mensen zekerheid zoeken in het leven hier en nu. Ik herken dat ook bij mezelf. Wij ontlenen zekerheid aan onze baan, aan ons geld, aan onze verzekeringen, aan hoe we de dingen geregeld hebben hier in Nederland. We gaan er vanuit dat dit gewoon blijft bestaan en zo doorgaat. Maar is dat terecht, biedt dit zekerheid?
In Hebreeën 6 wordt een andere kant op gekeken. Niet naar de aarde maar naar de hemel. Daar vind je zekerheid. Of beter gezegd, de hemelse toekomst biedt zekerheid. De hoop waar het in vers 19 over gaat is datgene wat God ons belooft: leven met Hem in eeuwige heerlijkheid. Hoop is hier dus niet iets onzekers, ‘ik hoop maar dat...’, nee het is de belofte die God ons doet. De belofte van eeuwig leven is onze zekerheid hier op aarde. Vreemd is dat niet. Want denk eens na over de toekomst hier op aarde, die kennen we helemaal niet. We hebben geen flauw idee wat ons te wachten staat dit jaar. Zelfs wat ons morgen te wachten staat weten we niet, om over 10 of 20 jaar maar helemaal te zwijgen. Maar de toekomst die God voor ons heeft in de hemel kennen we wel. Die toekomst wordt gekleurd door leven dichtbij God. Dus welke toekomst geeft je meer zekerheid, de onbekende toekomst op aarde of de bekende toekomst van de hemel? Hebreeën 6:19 zegt: die laatste natuurlijk.
Maar hoe zit het nu precies met dat anker? Misschien even wat termen bij langs. Ons leven is de boot. En wat kan het stormen in ons leven. Wat een stroming is er ook die ons mee wil sleuren. Dan kun je twee dingen doen. Of je verankert je leven in de zekerheden van deze wereld: baan, geld, verzekeringen, de voorzieningen hier in Nederland, of je verankert je leven in de toekomst bij God. Hebreeën 6 zegt, doe dat laatste. Want de zekerheden van deze wereld zijn helemaal niet zo zeker. Als er een Europese oorlog uitbreekt zijn de meeste van die zekerheden in één klap weg. Het zijn helemaal geen zekerheden. Maar de hemelse werkelijkheid staat vast. Daar kan op geen enkele manier aan getornd worden.
Bij een anker geldt: of dat anker zekerheid biedt hangt af van de bodem waarin je hem gooit. Is dat een bodem waarin het anker grip vindt? Over een gladde bodem zal het anker heen glijden. Dan kan het anker van het sterkste metaal zijn maar houden doet het niet. Ook een modderige of zanderige bodem biedt geen houvast. Daarom is het zo mooi wat er staat in Hebreeën 6. De belofte van eeuwig leven bij God geeft zekerheid in ons leven. Want die belofte is als een anker dat ‘tot voorbij het voorhangsel reikt’. Dat is de bodem waarin we ons levensanker mogen uitgooien. Wat gebeurt er voorbij het voorhangsel? Denk aan de tabernakel en later de tempel: achter het voorhangsel was het heilige der heiligen. Daar stond de ark van het verbond. Dat was de plek waar God zich liet vinden. En één keer per jaar ging de hogepriester daar naar binnen om verzoening te bewerken voor het volk. Dat is al geweldig natuurlijk. Maar de Hebreeënbrief zegt dat Jezus daar elke dag als hogepriester staat. De hemel is de plek waar Jezus verzoening voor ons bewerkt, waar Hij de vrede sluit tussen God en ons. Ik zei al dat de hemelse toekomst bekend voor ons is, maar ook de hemelse werkelijkheid van nu is bekend voor ons. Wij weten wat er in de hemel gebeurt omdat de Bijbel het ons vertelt. Jezus bewerkt daar onze verzoening met God. Bij zijn hemelvaart verdween Hij achter het voorhangsel. En elke Jood wist wat er achter het voorhangsel gebeurde: daar wordt mijn verzoening bewerkt. Dat ik weer vrede heb met God en dat God weer met liefde naar mij kijkt.
Samenvattend, je kunt je leven verankeren in de dingen van deze wereld. Je kunt je leven ook verankeren in de dingen van de hemel. Het eerste biedt uiteindelijk geen houvast. Het tweede wel. Onze aardse toekomst kennen we helemaal niet, hoe zou je daar dan houvast in vinden? Onze hemelse toekomst is wel bekend: leven met God in vrede door Jezus. Door het werk dat Hij daar op dit moment doet. In Hebreeën 6 word je hiermee bemoedigd. Als jij jouw zekerheid vindt in de beloften van God en in het werk van Jezus, zal jouw levensboot niet afdrijven of te pletter slaan. Daarmee is Hebreeën 6 tegelijk een oproep, een aansporing: gooi je anker uit in de hemel! Voor je gevoel is dat misschien raar, een anker gooi je altijd omlaag. Maar de Hebreeënbrief zegt, als jij op dit moment je zekerheid in de dingen van deze wereld zoekt, verander dan van gooirichting. Gooi je anker omhoog, hoezeer dat ook tegen je gevoel ingaat.
Misschien is dit een goed moment om voor jezelf eens na te gaan hoe je in het leven staat. Waar zoek jij je zekerheid in? Je kunt dat ontdekken door je af te vragen wat jouw leven richting geeft. Die twee hebben met elkaar te maken. Als jij je zekerheden zoekt in de dingen van deze wereld, ben je daar ook op gericht. Daar zet je je voor in, daar ben je druk mee. Maar als jouw zekerheid de hemelse toekomst is, dan geeft dat kleur aan je leven. Dan worden andere dingen belangrijk voor je. Zo werkt het trouwens ook bij een anker. Het anker van mijn boot zit aan de voorkant. Op het moment dat het anker grip krijgt draait de boot met de kop in de wind. De punt van de boot zal altijd tegen de wind in wijzen. Een boot dobbert maar niet rondjes rond het anker, maar doordat het anker vastzit krijgt de boot een bepaalde richting. Namelijk tegen de wind in. Of tegen de stroom in.
Zo gaat het ook wanneer we ons levensanker uitgooien naar de hemel. Wanneer ons anker daar grip vindt geeft dat richting aan ons leven. John Piper, een dominee in Amerika, noemt dat leven vanuit ‘toekomstige genade’. De apostel Petrus benoemt dit in zijn eerste brief, hoofdstuk 1:13. Petrus schrijft: ‘vestig al uw hoop op de genade die u zult ontvangen wanneer Jezus Christus zich openbaart.’ Vaak denken wij bij genade aan wat Jezus voor ons gedaan heeft in het verleden, op Golgota. Maar ook op dit moment leven wij van Gods genade. En er staat ons nog genade te wachten, bij Jezus’ wederkomst. Namelijk een heerlijk, eeuwig leven in volmaakte vrede en volmaakt geluk, met volmaakte relaties en een gezond lichaam.
Hoe geeft die belofte richting aan je leven nu? Nou, denk maar eens mee. Als jij geloof dat je in het koninkrijk van God alle tijd van de wereld hebt dan kun je nu best eens wat uurtjes van je tijd weggeven. Als jij gelooft dat je in de hemel volmaakt gezond zult zijn kun je hier ziekte en handicap verdragen. Als je gelooft dat jou daar recht gedaan zal worden hoef je hier niet het onderste uit de kan te halen. Als je gelooft dat je daar de wereld zult bezitten hoef je hier niet de grenzen krampachtig gesloten te houden en boven op je rijkdom te gaan zitten. Wanneer je levensanker grip heeft gevonden in de hemel draait je leven tegen de stroom hier op aarde in.
Geloof in Gods toekomstige genade haalt ook de angel uit de zonde. Kijk maar. Hebzucht, je wilt rijk worden in het leven nu. Overspel, je wilt bevrediging van je behoeften nu. Jaloersheid, blijkbaar vertrouw je er niet op dat God je straks meer geeft dan je je ooit kunt voorstellen. Gemeen doen tegen anderen, misschien ben je van binnen bang dat je niet geaccepteerd wordt. Maar geloof je dan niet dat God je straks rijker maakt dan je je ooit kunt voorstellen? Geloof je niet dat God je straks de meest diepe ervaring geeft van gelukkig mens zijn, in relatie met Hem en in relatie met de medemens? Geloof in Gods toekomstige genade haalt de angel uit de zonde. Het maakt zonden zinloos. Je wint er niks mee dat groter is dan wat God je nog gaat geven. Zonden voegen niets meer aan je leven toe als je weet dat alles wat je met zonden nu kunt bereiken compleet verbleekt bij wat God je straks gaat geven. Aan rijkdom, aan voldoening en bevrediging, aan relaties en liefde. Als je gelooft in Gods toekomstige, overweldigende genade kun je nu tevreden zijn met minder, kun je nu delen, kun je nu liefde geven.
Verderop in de Hebreeënbrief tref je hier een bijbels voorbeeld van aan. In Hebreeën 10:34 staat: ‘U hebt meegeleefd met de gevangenen onder u, en toen u van uw bezittingen beroofd werd, hebt u dat in vreugde aanvaard in de wetenschap dat u iets beters bezit, een blijvend bezit voor uzelf.’ In Kolossenzen 1:4-5 kom je ook zoiets tegen. Paulus schrijft: ‘Wij hebben gehoord dat u (...) alle heiligen liefhebt omdat u hoopt op wat in de hemel voor u gereedligt.’ Zie je hoe geloof in toekomstige genade ertoe leidt dat je nu het goede gaat doen? Zelfs in het leven van Jezus werkte het zo, Hebreeën 12:2 zegt: ‘denkend aan de vreugde die voor hem in het verschiet lag, liet hij zich niet afschrikken door de schande van het kruis.’
Ik hoop dat je door hebt dat met je anker in de hemel je leven hier op aarde al een andere richting krijgt. Nu zoeken wij van nature zekerheid in onszelf en in de dingen die we denken te kunnen beheersen. Dat is hoe de zonde in ons doorwerkt, de zonde van het begin. In het paradijs wilden Adam en Eva hun leven in eigen hand nemen. Die trek zit ook in ons. Daarom hebben wij bij alle onzekerheid de neiging om ons anker alleen maar dieper in de aarde te duwen. Hebben wij de neiging om meer zekerheden in te bouwen en meer bezig te zijn met onze toekomst hier op aarde. Ik merk dat ik ook vaak denk en praat vanuit mijn aardse toekomst. Maar ik ken die toekomst niet eens. Terwijl de toekomst in de hemel wel bekend is. Ik denk dat God dat bewust doet. Onze hemelse toekomst maakt Hij wel bekend, onze aardse niet. Als ik dat op me laat inwerken ben ik daar ook gewoon blij mee. Op deze manier zorgt God er zelf voor dat ik mijn zekerheid en richting steeds meer aan zijn beloofde toekomst ontleen.
Om het allemaal nog mooier en zekerder te maken zegt Hebreeën 6 in het laatste vers ook nog iets opvallends. Wij worden aangespoord ons anker omhoog te gooien tot voorbij het voorhangsel, en dan staat er: ‘waar Jezus als voorloper al is binnengegaan, ten behoeve van ons.’ Maar dat betekent dat Jezus in de hemel is om jouw anker op te vangen. Hij vangt jouw anker op en bevestigt het stevig in Gods beloften. Uit ervaring weet ik dat ankeren een kunst is, dat het ervaring en techniek vraagt. Er zit geen duiker op de bodem om mijn anker aan te pakken en daar stevig in het zand te drukken. Maar wie zijn anker uitgooit naar de hemel mag weten dat Jezus daar is. Hij verbindt jouw anker stevig aan Gods beloften. Wij staan er niet alleen voor. Wij staan er niet alleen voor op aarde; wij staan er zelfs niet alleen voor als het gaat om het zoeken van onze zekerheid in de hemel. Niet wij verankeren ons leven aan Gods toekomst, maar Jezus doet dat. En dat zal Hij ook doen in het jaar dat voor ons ligt.
Concreet. Een anker staat als symbool voor hoop, voor zekerheid. Mensen dragen ankertjes als sieraad. Er zijn kerkgebouwen die ‘Het anker’ heten. Ik kwam op internet zelfs een verzekeraar tegen die ‘Anker Verzekeringen’ heet. Wij mogen vandaag een nieuw jaar ingaan. Een jaar vol onzekerheid. En toch praten en denken wij vaak over die aardse toekomst. Het kan ook anders. Ik kreeg een kerstkaart van iemand uit de familie waarop stond: ‘We vieren dat de Vredevorst gekomen is en kijken uit naar zijn rijk… wie weet in 2025!’ Zo kan het ook. Heel eenvoudig en tegelijk heel duidelijk. Denk vanuit Gods toekomst, vanuit Gods hemelse werkelijkheid. Die is bekend. Daar kun je van op aan. Elke dag die 2025 lang is. Amen.